Bu kitap sizleri medeniyetin şafağı olarak bilinen yıllara götürüyor. Antik Roma’nın Yunan ve Pers medeniyetlerinin Babil ve Asur şehirlerinin bir rüyadan ibaret olduğu yıllar. Birbirinden çok farklı olsa da yan yana gelişen ve insanlığı medeniyetle tanıştıran iki ülke. Mısır Ülkesi ve Sümer Ülkesi. Bu iki ülkede yüzyıllarca medeniyetin temellerinden birisi olmuş ama hala gelişmekte olan büyük bir icat yazı. Kitabın ana kahramanı yazıya olan ilgisi sayesinde sahip olduğu sıra dışı güç nedeniyle Mısır’ı terk etmek zorunda kalan Sümer Ülkesi’nin şehirlerinden Fırat Nehri’nin ortasındaki bir ada şehri olan Ur’da bir ev bulan ve bu şehrin katiplerini yetiştiren tarihin ilk okullarında öğretmen olarak çalışmaya başlayan bir Prens bir Öğretmen bir Gezgin Lateef. Bu hikayenin ortasında Mısır’ın ilk yükselen piramitleri işin içine doğaüstü güçlerinde karıştığı bir firavunlar arasındaki iktidar savaşı tarihin ilk öğretmenleri köleler ve tüccarlar Medeni Sümer Ülkesi’ni saran göçebe halklar ve Sümer Ülkesi’nde geçen ve belki bu ülkede doğan destana kaynaklık etmiş olabilecek daha önce hiç okumadığınız şeklide anlatılan bir Büyük Tufan hikayesi ve yaptığı gemi ile insanları o tufandan kurtaran Sümerli kahramanın hepsi bu kitapta anlatılan hikayede yerlerini alıyor. Masalsı bir kahramanın üzerinden anlatılan gerçek tarihin hikayesini okumak için kitabın sayfalarını çevirin.

Kadın içindeki o uzun yolculuğun bir ömür süreceğine inanıyordu. Kalbindeki o sonsuz ışığın aydınlığıyla… Gördüğü sevgi karşısında doyacağını sanarak… Çok fazla bir şey istemiyordu hayattan. Dürüstçe sevilmek anlaşılmak var olmak… Erkeğine bir çınar misali yaslanarak… Bilemedi kalbi kırıldığında gönlü alınmadığında sımsıcak yuvasının o denli soğuk geleceğini. Bekledi bekledi bekledi… Tek bir cümle belki! “Her zaman senin yanındayım.” İçten sıcacık samimi… O kadar da zor olmamalıydı! Erkeğin sevgisini doğruluğunu anlayışını ne denli hissederse o kadar anlamlı yaşayacağına inanarak… Sonra “Olsun!” dedi. Bu kadar biliyor elinden bu kadarı geliyor. Tüm gücüyle yuvasına sarıldı sarmaladı bunca ağırlığı hissetmeden. Sonra yoruldu dağıldı gücü yetmedi tükendi… Edebinden sustu…