Albümdeki resimlerini teker teker yakmıştım Birine kıyamamış saklamıştım Saklamaz olsaydım ona da ben yandım Baktıkça yandım derdimi hep içime attım Dipsiz suskunluğum inadımdandı Kimse aldırmadı kabullendim sanıldı O suskunluk ki kırık hayallere Vurulmuş paslı bir kilit gibidir Kilitlemesi kolay bir daha açması zordur Dedik ama bunu bile anlatamadık Sonbaharın akça ağacın Yapraklarını savurduğu gibi Benim de gönlüme paslı kilitle hapsettiğim Bir daha da gün ışığına çıkarmadığım Yârin saçları gibi savrulan hayallerim Sert esen rüzgara karşı duramaz Dökülür kararan kaldırımlara Ağaçtan düşen bir yaprak misali Zalim rüzgara oyuncak olur Nereye isterse oraya savurur.